Affines

Affines nedir?

Affines: Roma'da evlilik aracılığıyla edinilen akrabalar.

Agathoergi: Savaş zamanlarında Sparta krallarının korumalığını yapan üç yüz kişilik askeri birlik. Atlı şövalyeler arasından seçilirlerdi.
Agaue: Yunan olimpiyat oyunlarında tanrılara kurban sunulurken ilk kanı döken rahibe.
Agela: Yunanlarda erginleme törenine katılacak adayların oluşturduğu arkadaşlık demeği. Delikanlılar gibi genç kızlarda bu şekilde örgütlenirlerdi. Ancak oluşturulan her
agelada üyeler aynı soydan ya da klandan olmak zorundaydılar.

Agema: Ayıma): Makedonya ordularında yer alan özel bir atlı grubu.
Ager publicus: Roma'da halka ait olan topraklar.
Ager sanctus: Roma'da dini hizmetler için ayrılmış olan arazi.
Agger: 1. Roma yollarının özel biçimde örülmüş temel sistemi ve her tür Roma yığma toprak inşaatı.
2. Roma'da kuşatmak amacıyla bir kentin etrafına odunlardan ve topraktan yapılan set. Genellikle kuşatılan kentin sur duvarları ile aynı yükseklikte yapılırdı. Bundaki amaç fırlatma silahlarının isabet oranını artırmaktı.
aggregation: Roma'da toplumsal yapısında aralarında akrabalık ya da soydaşlık ilişkisi olmayan insanların meydana getirdiği tarımsal birlik.
Agnates: bkz. agnati
Agnati: Roma'da baba yanından akrabalar.
Agon (ötywv): Bu sözcük Yunancada tüm ikili mücadeleler için kullanılan bir terim olup, Latince karşılığı certamendir. Bununla ilişkili yarışmalara ise certamirıa adı verilirdi. 1. Yunan kültüründe devlet gözcülüğü altında yapılan tragedya yarışması. 2. Tragedyalarda bulunmayan yalnızca komedyaya özgü bir bölümdür. Agon, karşı fikirli iki kişi arasında geçen bir tartışmadır. Aslında şair burada kendi düşüncelerini sergilemektedir ve çoğu zaman şahıslardan biri şairin kendi düşüncesini temsil eder. Zaten agonun sonunda tartışmayı kazananda bu kişi olur. 3. Yunan kültüründe atletizm yarışmaları. 4. Yunan uygarlığında mahkemelerdeki her tür duruşmalar.
agones (Aycüveç): Atina komedyasında, iki karakter arasındaki karşılıklı tartışma ya da yanşma. Oldukça düzenli bir yapıda kurulmuş olan bu oyunlann gelenekselleşmiş birkaç biçimsel öğesinden birini de agones oluşturur. Dionysos Şenliklerine MÖ 487de giren ve varlığını Aristophanes'in yapıtlarında sürdüren eski komedyanın, kendi içinde çok az çeşitlemeye olanak tanıyan katı bir yapısı vardır. Olay örgüsünü oluşturan ikilemin kabaca açıklandığı bir prologos ile başlayan oyunlar, parados ile (koronun içeri girişi) devam eder. Aristophanes'in komedyalarında koro üyeleri sahneye çoğu kez hayvan kılığında girerler. Ardından oyunculardan biriyle koro arasında ya da iki oyuncu arasında bir tartışma ya da agones başlar. Koronun yarısı bir oyuncuyu, öbür yarısı da öbür oyuncuyu destekler. Karşıt ilkeleri temsil eden oyuncular, Platon'un diyalektik diyaloglannı anımsatır bir biçimde tartışırlar. Örneğin Aristophanes'in "Nephelai" (bulutlar) adlı oyununda agones, doğru ve yanlış
acratophorum: Romalıların içinde su ile şarabı karıştırdıkları, mermer ve pişmiş topraktan imal edilen, derin ve büyük bir kâseye benzeyen, her iki yanında kulpları bulunan kap.