Fresk
Fresk nedir?
1. Fresk; Islak sıva üzerine yapılan duvar resmi.
Ezilip toz haline getirilen boya su ile karıştırıldıktan sonra ıslak sıva üzerine resim yapılır, sıvayla birlikte kuruduğu ve sıva boyayı emdiği için zamanla tahrip olsa bile renklerin izi görülebilir.
Duvarın taş ya da tuğladan olması önemli değildir. Ancak resmin uzun süre dayanabilmesi için, üzerine resim yapılacak sıva tabakasının iyi hazırlanması gerekir.
Tarih öncesi çağlardan beri uygulanan bu teknik, XVI. yüzyılda Buon fresco (gerçek fresk) yöntemi ile en üst seviyesine ulaşmıştır.
2. Fresk: Islak kireç sıva üstüne, ezildikten sonra su ya da su ve kireç birleşimi bir bağlayıcı ile karıştırılan pigmentlerle yapılan resim.
Yüzey kurudukça kireç, pigmentin sıvaya yapışmasını sağlar. Anıtsal duvar resmi için çok uygun olan bu teknik özellikle İtalya gibi kuru ve sıcak iklim ülkelerinde yaygınlaşmıştır.
Duvarın nem emmesi durumunda sıvanın, dolayısıyla boyanın kabarmasından ötürü nemli bölgelerde fazla kullanılmamıştır.
Fresco Secco Antik çağdan beri kullanılan en eski fresk yapım tekniğidir.
Kuru fresk: Donuk yüzeyli ve dayanksız bir fresk türüdür. Bu teknikte önce, duvar yüzeyi sönmüş kireç ile sıvanır, bu sıva kurumadan üzerine boyayla resim yapılır. Fresk kuruyunca renkler matlaşır ve resim donuk bir görünüme bürünür. Boya yüzey tarafından tam olarak emilemediği için yer yer dökülmeler görülebilir.
Buon fresco: Bu teknikte; boya sıva tarafından emilerek resim duvarla bütünleşmektedir. Bunun için önce, duvarın bir kat sıvanması, bunun üzerine kum ve kireç karışımı bir sıvanın sürülmesi gerekir. Bu sıvanın üzerine resmin ana hatları çizilir ve üzerinden kırmızı aşı boyası ile gidilerek çizgilerin daha belirgin olması sağlanır. Bu uygulamanın üzerine de ince bir kat sıva çekilir. Bu işlemden sonra, bu sıva kurumadan resmin boyanması gerekir. Boyama işi hızla yapılmalıdır. Boyamada domuz ya da dana kılından yapımış fırçalar kullanılır. Bu teknikte yapımış duvar resimlerine; örneğin M.S. II. yüzyıl Pompeii evlerinde rastlanmaktadır.