Homo Sapiens, Neandertaller’den daha zeki değildi

Yeni araştıma sonucuna dayandırılan iddiaya göre; Neandertaller en az Homo Sapiensler kadar karmaşık zekaya sahipti ama onun kadar dayanıklı değildi.

Paleolitik çağın standartlarına göre, Homo neanderthalensis üyeleri oldukça gelişmişlerdi. Bu insansılar, Avrupa’da ve Asya’nın bir bölümünde 300.000 yıldan fazla süredir alet, takı ve etkileyici mağara yapıları üretiyorlardı. Hastalarını ve yaşlılarını önemsiyorlardı. Belki de ilk diş hekimliğini yapmışlardı.

Fakat sonra Homo sapiens ortaya çıktı ve Neandertaller kayboldu.

Peki ne oldu?

On yıllar boyunca, bilim insanları Neandertallerin yok olmalarına yol açan yanlış bir şeylerin olduğunu (ya da bizimle ilgili bir şeylerin doğru olduğunu) düşünüyorlardı. Belki de H. neanderthalensis, hastalığa karşı daha savunmasız yapan kötü genlere sahipti. Belki iklim hızla değişti ve adapte olamadılar. Belki modern insanlar daha akıllı, daha yenilikçi, toprakları kontrol etmek ve yiyecekleri korumak için yeni yollar bulmakta daha başarılıydı. Bir açıklama isteyen bilim insanları tarafından çalışılan bir sürü arkeolojik kazı alanı ve akademik dergilerin kütüphaneleri bulunuyor.

Stanford Üniversitesi’nden evrimci bir biyolog olan Oren Kolodny, “Herkes, sadece bir türün kalıp diğerinin yok olmasına neden olan ‘derin’ hikayeleri araştırıyor” diyor. Fakat Kolodny merak ediyor: Ya o kadar ‘derin’ bir açıklama yoksa?

Nature Communications dergisinde yayımlanan araştırmada, Kolodny ve meslektaşı Marc Feldman, daha temel bir hipotezi sınadılar; Neandertallerin yok olması, sadece nüfus dinamikleri ve kötü zamanlamanın bir sonucuydu. Ve çoğu durumda, kuzenlerimizin neden kaybolduğunu açıklamak için bu yeterli oldu.

Neandertaller ilk olarak yaklaşık 400.000 yıl önce Avrupa’da ortaya çıktı. Afrika’da anatomik olarak geliştikten sonra modern insanlar da Avrupa’ya geldi. Yaklaşık 51.000 ve 39.000 yıl önce H. neanderthalensis ve H. sapiens’in alanlarını paylaştıkları kısa bir süre vardı – belki savaşıyorlardı ve bazen de kesinlikle çiftleşiyorlardı. Fakat o dönemin sonunda sadece bir tür ayakta kaldı.

Bilim insanları, modern insanların seçici bir avantaja sahip olduklarını varsaydı – onları ve yavrularını kuzenlerinden daha başarılı biçimde evrimleştiren bir özellik, yerleşme hızı. Başlangıçta, Kolodny bu avantajın boyutunu hesaplamakla ilgileniyordu. Bunu yapmak için, “boş hipotez” olarak bilinen şeyi kurmak zorunda kaldı.

Kolodny, “Seçim ya da çevresel değişim gibi kanıtlanması zor herhangi bir iddia almadan inşa edebileceğimiz en basit model” dedi. Başka bir deyişle, “Özel sebeplere bağlanmadan düşünelim, neler olurdu?”

Dilara Uçar - arkeofili.com