Son Buzul Çağının Zirvesi : Last Glacial Maximum

Son Buzul Maximum nedir? Last Glacial Maximum nedir? Son Buzul Çağının en geniş sınırları ne zaman yaşandı,

Son Buzul Maksimum (Last Glacial Maximum: LGM); günümüzden yaklaşık 20.000 yıl önce yaşanan, buzulların en geniş sınırlara ulaştığı, deniz sularının en düşük seviyeyre indiği zaman dilimidir. Tahminlere göre deniz seviyesi bugünkü seviyesinden yaklaşık 120 metre daha düşüktü

Son Buzul Maksimum ; Buz tabakaları maksimum genişliğe ulaştığı 26.500 ve 19000-20000 yılları arasına tarihlenen Dünya iklim tarihinin bir dönemini ifade eder  Bu süre boyunca, geniş buz tabakaları, Kuzey Amerika, Kuzey Avrupa ve Asya'nın büyük kısmını kaplamıştır. Bu buz tabakaları Son Buzul Maksimum'daki gibi kuraklık, çölleşme ve deniz seviyesinde büyük düşüşe neden olmuştur.

Buz tabakasının veya buz kaplı alanların oluşumu soğuk ve kar yağışlı bir dönem gerektirir. Bu yüzden Kuzey Amerika, Avrupa, Güney Asya'daki benzer sıcaklıklara sahip bölgelere rağmen daha yüksek rakımlar buzulsuz kaldı.Avrupa da oluşan geniş yüksek basınç alanları bu farklılığa Avrupa da geniş yüksek basınç alanları üzerinde oluşan buz tabakaları sebep olmuştur.

Dünyanın daha ılık bölgelerin de son buzul dönemide iklimler daha serindi ve neredeyse her yer de hava daha kuruydu. Güney Avustralya ve Sahel gibi uç, sınır durumlar da Avrupa, Kuzey Amerika’nın buzul bölgelerinde neredeyse aynı derecede olan yağış günümüzdeki orandan yüzde 90 oranında azalmıştır.

Daha az etkilenen bölgelerde, yağmur ormanlarında yağmurun kapladığı alanlar büyük ölçüde azaltılmıştır. Özellikle Batı Afrika’da, birkaç sığınma alanları tropikal otlak alanlar tarafından çevriliydi. Amazon yağmur ormanları geniş ova ile iki büyük bloğa bölündü ve muhtemelen Güneydoğu Asya'nın tropikal yağmur ormanları benzer şekilde etkilendiği görülmektedir. Bununla birlikte yaprak döken ormanlar doğu hariç onların yerine genişleyen ve batıda onun uzantısı sığlık alanlar görülmektedir. Sadece Orta Amerika ve Kolombiya Choco bölgesinde tropikal yağmur ormanları ciddi ölçüde sağlam kalmıştır. Bunun nedeni muhtemelen bu bölgelerin yoğun yağış alması.

Dünyanın en geniş çöllerinde. Amerika Birleşik Devletleri'nin batısında istisnalar oldu. Jet streamdeki değişikliler bu alanlara ağır yağmur getirdi. Çöl ve plüvyal gölleri oluşmuştur, bunların en bilineni Utah’daki Bonneville Gölüdür. Ayrıca Afganistan ve İran’da meydana gelen Deşt-e Kavir gölü de buna bir örnektir. Avustralya’da, değişen yarım kıta kumulları Güney Amerika’daki Chaco ve Pampas kumullarına benzer şekilde kurudu. Günümüzde, subtropikal bölgeler aynı zamanda orman örtüsünün çoğunu kaybetti. Özellikle doğu Avustralya'da, Brezilya'nın Atlantik Ormanı ve Güney Çin’de orman örtüsünün olmadığı yerlerde kurutucu hava koşulları egemen oldu. Kuzey Çin’de, soğuk iklime rağmen donmayan otlak ve tundra karışımı yerini aldı ve hatta kuzeyde ağaç büyüme sınırı en asgari şekilde gelişmiştir. Günümüzde bu sınır 20 derece daha güneye gelmiştir.

Son buzul maksimum dönemden önceki dönemde; tamamen çorak, verimsiz çöl olan birçok alan bugünkünden daha nemliydi. Özellikle Güney Avustralya'da 40 bin ile 60 bin yıl önceki nemli periyotla örtüşen Amortin istilası olduğuna inanılmaktadır.

Dünyadaki Etkileri

Son buzul döneminde Dünya çok soğuk, kuru, daralan, fırtınalı ve toz yüklü bir atmosfere sahiptir.Atmosferin tozluluğu, buz çekirdekleri önemli bir özelliktir.[3] Son Buzul Döneminde toz seviyesi günümüze göre 20-25 kat daha fazla idi. Atmosferdeki tozu temizlemek için azaltılmış bitki örtüsü güçlü küresel rüzgarlar ve daha az yağış gibi faktörler etkilidir.[3] Deniz seviyesinin düşmesiyle geniş kıyı ovaları meydana çıkmıştır.

Avrupa

Kuzey Avrupa büyük ölçüde buzla kaplıydı.Almanya ve Polonya’yı geçerek güneye inen yerler buz tabakalarının güney sınırını oluşturur. Bu buz kütlesinin kapsayacak şekilde kuzeye genişletilmiş Svalbard ve Franz Josef Land ve kuzeydoğuya Barents Denizi'ni işgal eder ve Kara Sea ve Novaya Zemlya, Taymyr Peninsula yarımadasında biter.

Permafrost Avrupa’nın güneyinde Güney Macaristan'da bugünkü Szeged'e kadar ilerlemiştir.İzlanda’nın tamamını kapsayan buz kütlesi Britanya adaları ve hemen hemen İngiltere’nin güneyine kadar inmiştir.

Asya

Tibet yanı sıra Baltistan ve Ladakh modern buz tabakalarıyla kaplıdır. Güneydoğu Asya'da, birçok küçük dağ buzulları oluşmuş ve güneyde Pekin’e kadar Asya permafrost ile kaplıdır. Deniz seviyesinin düşmesiyle çoğu adanın kara ile bağlantısı sağlanmıştır. Endonezya adaları gibi uzak doğuda Borneo ve Bali gibi adalar Sundaland denilen bir kara olarak Asya kıtasına bağlı idi.Filipin Adaları kalanı Sibutu Pasajı ve Mindoro Boğazı ile kıtasından ayrılmış tek bir büyük ada oluşurken, Palawan'da Sundaland parçası olarak Asya’ya bağlandı..

Afrika ve Orta Doğu

Afrika ve Orta Doğu'da birçok küçük dağ buzulları oluşmuş ve Sahra, Gobi ve diğer kumlu çöller büyük ölçüde genişlemiştir. Abu Dabi ve Katar arasında deniz dibine olan derinlik 35 metre Basra Körfezi ortalamaları daha da sığ 15 metre civarlarındadır. Umman Körfezi'ne Hürmüz Boğazı yoluyla akan şattülarap (fırat ve dicle birleşmesiyle) binlerce yıl Körfeze temiz su sağlamıştır.Batimetrik verilerden Basra Körfezinde paleo-havza olduğu gözlenmiştir.

Avustralya

Avustralya, Yeni Gine, Tanzanya ve Sahulland diye adlandırılan tek bir kara kütlesiydi. Sundaland & Sahulland Doğu Asya kütlesi arasında, İki kıta arasındaki su boşlukların genişliği oldukça küçük idi ve Wallace’a adaları vardı.

Kuzey Amerika

Kuzey Amerika’da Kanada tamamen buz ile kaplı ve kabaca Missouri ve Ohio Nehri'ne kadar genişlemiş ve Manhattan doğuya doğru devam etmiştir.Alp buzulları gelişmiş ve buzullar daha güneyde bulunan Rocky Dağları'nı kaplamıştır.[8] Permofrost güneyde yüksek rakımlar dışında çok bulunmuyordu.

Güney America

Güney yarım küreden patagonya buz tabakası güney Şili’nin tamamını ve Arjantin’in sınır bölgelerinin kapladığı Andes’in batı tarafında, buz tabakası Chacao boğazı 41 derece güneyde, kuzeydeki kadar deniz seviyesine ulaştı.Patagonyanın batı kıyıları büyük ölçüde buzullaştı fakat bazı yetkililer bazı bitki türleri için buzdan izolenin mümkün olduğunu işaret ettiler.Andes ‘in doğu tarafında buzul loblar Seno Skyriny, Sena Otway, Inutil Bay Beagle boğazının çöküntülerini işgal etti.Macellan boğazında buz tabakaları Segunda Angostura’ya kadar ulaştı..