Altar nedir?

1. Altar:  İlkel dinlerde üzerinde kurban kesilen ve tanrıya sunu yapılan mimari öğe.

ilk başlarda bir taş, kaya yada toprak yığını. Ancak kurban etme olayı yaygınlaştıkça, bu yerlere daha özen gösterimeye başlanmıştır. 

Antik çağda tapınakların etrafına kuşatan çevre duvarı boşluğunda, tiyatronun orkestrasında, agorada ve evlerdi, üzerinde adak, kurban edilen, yakılan ve sunulurda bulunulan yuvarlak ya da kare, genellikle taştan yapılmış kurban kanının akmasını sağlayacak deliği bulunan bir masa niteliğindedir. 

Masa şeklindeki altarlar bezemesiz, yazıtlı, girlandlı ya da kabartmalıydı. 

Tapınaklardaki ana etkinlik, açık alandaki bir altarda inananlar kalabalığının huzurunda adakların kurban edilmesiydi. Kurban altarın üzerinde yakılır, dumanının ve kokusunun gökyüzüne gitmesiyle, tanrıların Olympos-Olimpos Dağı'ndaki ikametgahlarına ulaştığına inanılırdı. 

Hellenistik dönem altarları anıtsal yapı niteliğinde olup heykeller ve kabartmalarla süslenmiştir. Örneğin Pergamo-Bergama, Zeus Altarı. Roma dönemi altarları ise köşeli ya da yuvarlak olabilmekteydi. 

2. Altar: Çeşitli dinlerde üstünde kurbanların sunulduğu ya da ibadet ve ayinlerin merkezini oluşturan yüzey.

İlkel dinlerde büyük olasılıkla bir taş, bir kaya, bir toprak ya da taş yığını bu amaca yetiyordu. Kurban etme kurumsallaştıkça, tapınaklarda ve kutsal yerlerde özel sunaklar yapılmaya
başladı. Kurban bunların üstünde kesiliyor, kanı akıtılıyor ya da cesedi yakılıyordu.

Yunan tapınaklarında ölülere, tanrılara ve kahramanlara adanan kurbanlar için genellikle bir çukur ya da hendek kullanılırdı. Sunak, üzerine tanrılara sunulan yiyeceklerin konduğu bir masa biçiminde de olabilirdi.

Bergama Zeus Sunağı bu tür yapılar içinde inşa edilen en görkemli örnektir.