Aşkıdil Akarca: Prof. Dr. Aşkıdil Akarca haberi

Aşkıdil Akarca kimdir? Prof. Dr. Aşkıdil Akarca kimdir?

Muğla’nın Milas ilçesinde, 25 Ekim 1916 tarihinde doğdu. Hacı Ali Ağa Sülalesi’nden Mehmet Ali Bey ile Seher Hanım’ın kızı; Faruk, Adnan ve Turhan Akarca’nın ablasıdır. 1937 yılında Arnavutköy Amerikan Kız Koleji’ni; 1942’de İstanbul Üniversitesi Arkeoloji Bölümü’nü başarıyla bitirmiştir. İstanbul Üniversitesi’nde, 1946 yılında fahri asistan, 1948 yılında da asistan olmuştur. 1953 yılında “Mylasa Sikkeleri” konulu teziyle Doktorasını tamamlamış, 1958 yılında “Kara Samsun Kazısında Bulunan Keramik” adlı teziyle Doçent olmuştur. 1973 yılında Arkeoloji Kürsüsü’nde Üniversite Profesörlüğüne atanmış, 1976 yılında Profesörlük kadrosuna geçmiştir. 1 Kasım 1982 tarihinde emekliye ayrılmıştır. İngilizce, Fransızca ve İtalyanca dillerine vakıftı.

Araştırma ve Gezileri:

1946 ve sonrasında A. M. Mansel ile İonia, Pamphylia, Kilikia, Pisidia ve Pontus Gezileri Side ve Perge Kazıları

1946 – 1948 L. Robert ile Karia Bölgesi Tarihi Coğrafyası

1947 H. Goldman ile Tarsus Gözlükule Kazısı

1949 Milas Mezarı Temizlik ve Yayın Çalışmaları

1950 E. Haspels ile Phrygia Bölgesi Araştırması

1950 – 1952 Side ve Aspendos Sondajları

1953 G. E. Bean ile Gölenye (Marmaris) Sondajları

1955 G. E. Bean ile Theangela Araştırmaları

1955 – 1956 E. Akurgal ile Daskyleion (Ergili) Kazıları

1961 Pamphylia ve Antalya Gezisi

1965 – 1966 Beçin Araştırma ve Kazıları

1973 – 1979 Troas Bölgesi Yüzey Araştırmaları Anadolu, Avrupa ve Amerika’da Müze Geziler

Dersleri:

Attika Keramiği

İtalya’da Yunan Arkeolojisi

Ege Arkeolojisi

Genel Yunan Arkeolojisi

Bilimsel Çalışma Yöntemleri

Yayınları:

HASPELS, Eski Yunan Boyalı Keramiği, İstanbul, 1946 (Çeviren: A. AKARCA). –

M. MANSEL, A. AKARCA, Perge’de Kazılar ve Araştırmalar / Excavations and Researches at Perge, Ankara, 1949.

AKARCA, “Antalya Müzesinde Varsak’tan Gelme Bir Kerç Vazosu”, Belleten 14, 1950, 31-36.

AKARCA, “Aspendos’ta M.Ö. 5. yüzyıla Ait Bir Mezar”, Belleten 15, 1951, 203-211.

AKARCA, “Mylasa’da Hellenistik Bir Mezar / A Hellenistic Tomb in Mylasa”, Belleten 16, 1952, 367-405.

AKARCA, Milas. Coğrafyası, Tarihi, Arkeolojisi, İstanbul, 1954.

E. BEAN, A. AKARCA, “1953 Eylülünde Gölenye’de (Marmaris) Yapılan Araştırma / Test Excavation at Gölenye (Marmaris) 1953”, Türk AD 6, 1956, 3-5.

AKARCA, Kara Samsun Kazısında Bulunan Keramik, İÜ Doktora Tezi, 1957.

AKARCA, Les Monnaies Grecques de Mylasa, Paris, 1959.

AKARCA, “Hellenistik Çağda Yerli Pontus Keramiği”, V. Türk Tarih Kongresi Ankara 12-17 Nisan 1956, Ankara, 1960, 142-146.

AKARCA, “Beçin”, Belleten 35, 1971, 1-37.

AKARCA, Yunan Arkeolojisinin Ana Çizgileri I: Şehir ve Savunması, Ankara, 1972.

AKARCA, “Çanakkale’de Kara Menderes Çevresindeki Eski Köy Yerleşmeleri”, Tarih Dergisi 30, 1976, 119-134.

AKARCA, Neandreia. Kuzey Ege’de Arkaik ve Klâsik Çağlara ait bir Şehir, İstanbul, 1977.

AKARCA, “Troas’ta Aşağı Kara Menderes Ovası Çevresindeki Şehirler”, Belleten 42, 1978, 1-52.

A.AKARCA, “Çanakkale’de Yeni Bir Çanak Çömlek Merkezi”, VIII. Türk Tarih Kongresi Ankara 11-15 Ekim 1976, Kongreye Sunulan Bildiriler I, Ankara, 1979, 501-506.

Prof. Dr. Aşkıdil AKARCA’nın danışmanlığında yapılan Lisans tezleri:

Birsen AKTAŞ, Girit Taş Vazoları
Ardıç ZİNET, Tunç Çağı’nda Mallia Evleri
Füsun ARMAN, M.Ö. 2. Bin Yılında Yunanistan’da Tholos Mezarlar
Gülen ATAÇ, Tunç Çağ Girit Sanatında Grifon ve Sfinks
İpek BAYSAN, Ege Gemileri
Nihal ÇAĞLAR, Tunç Çağda Girit Takıları
Nedim ÇAKMAK, M.Ö. Ege’de İkinci Bin Yakın Dövüş ve Saldırı Silahları Tipleri Bezemeleri ve Teknikleri
Z. Niran EĞDEMİR, Miken’de Fildişi Oymacılığı
Şehrazat KARAGÖZ, Girit ve Güney Kikladlarda Duvar Resimleri
Zeynep KOÇEL, Girit’te Tunç Çağı’nda Kentleşme ve Kent Örnekleri
A. Miraç KUTBAY, Ege ve Anadolu’da Megaron
Müberra LENGERLİOĞLU, Yunanistan’da Tunç Çağda Duvar Resmi
Rabia ÖZSAN, Girit’te Fildişi Oymacılığı
Mihriban ÖZBAŞARAN, Yunanistan’da Ev Tipleri-Neolithik, İlk Hellas ve Orta Hellas Çağları
Semra SARIBEKİROĞLU, Girit’te Tunç Çağı Evleri
Merih ŞEKİ, Kiklad Tavaları
Sibel TUNA, Ege’de Son Tunç Çağı’nda Sütun
Veysel TOLUN, Girit’te Son Tunç Çağı’nda Fayans