Bursa'da 39 yıl radyo tamirciliği yapan Bayram Akıncı, bu süreçte biriktirdiği çok sayıda radyo, pikap, teyp ve gramofonu sergiliyor.

Bursa'da 66 yaşındaki emekli radyo tamircisi Bayram Akıncı, mesleğe başladığı yıllardan itibaren topladığı onlarca radyo, teyp, pikap ve gramofonu evinin bir bölümünde sergiliyor.

Bazıları neredeyse asırlık olan eşyalarını dizdiği odayı adeta müzeye dönüştüren Akıncı, AA muhabirine, radyo tamirciliğine ilkokulu bitirdikten sonra kendi isteğiyle başladığını söyledi.

Bir ustanın yanında çıraklık yaptıktan sonra askere gittiğini belirten Akıncı, dönünce 1977'de kendi dükkanını açtığını anlattı.

39 yıllık meslek hayatı boyunca pek çok radyo biriktirdiğini anlatan Akıncı, evinde 1930’lu yıllardan kalma radyolar olduğunu bildirdi.

Akıncı, şöyle devam etti: "Burada lambalı radyolardan, pikabından, makaralı teyplerinden, oto teyp ve radyolarından tutun da gramofonuna kadar her türlü malzeme var. Hobi gibi oldu. İnsanın bir evladı gibi. Bilmiyorum bizden sonra nasıl olur ama ben buraya girdiğim zaman başka bir huzur buluyorum. Oturuyorum, kahvemi demliyorum. Uzanıyorum buraya, ya bir pikap ya da eski makaralı teyplerden müzik dinliyorum. Geçmişe daldığın zaman, derinleri düşündüğün zaman onun duygusu bambaşka çünkü burada huzur buluyorsun. Herkes o tadı alır, alamaz o ayrı bir konu."

- "Bunları kim bilir kimler kullandı, nerede kullandı?"

Bazen radyo ve teyplerin çalışır durumda olup olmadıklarını kontrol ettiği bilgisini veren Akıncı, temizlik ve bakımlarını yaptıktan sonra yerlerine koyduğunu dile getirdi.

Radyo, pikap, teyp ve gramofonlarını koyduğu alanın artık yetersiz kaldığını vurgulayan Akıncı, "Burası zaten 25 metrekare, az gelmeye başladı. Sıkışmış vaziyette. Üst üste koymaya çalışıyoruz, raf yapıyoruz ama bir müze yapacak kadar eşyamız var." dedi.

Küçük atölyesinde tamir de yaptığını, koleksiyonundaki her şeyin çok değerli olduğunu ve bu nedenle satmadığını ifade eden Akıncı, şöyle konuştu: "Arkadaşlarım, kızım bile istedi. Şimdi 20 yaşında üniversiteyi bir bitirmiş torunum var. 'Dede ben evlenirsem bana bir şey alma, radyolardan birini hediye eder misin?' dedi. 'Tamam, hangisini istiyorsan ama kaybetmemek şartıyla, sen de çocuklarına bırakmak şartıyla' dedim. Burada bir araba alacak kadar malzeme vardır ama benim için önemli değil. Benim altıma sıfır araba versen ne olacak? Ama bunları kim bilir kimler kullandı, nerede kullandı? Eskiden köylerde tütün ya da fındık toplayanlar radyosunu getirir, hem müzik dinler, hem fındık toplar, kimisi tütün dizerdi. Eskiden tütün işçiliği yapanlar köylerden getirirlerdi radyoların üstü ziftli. O duyguyu yaşayabilmek önemli olan. Onları yaşatabiliyorsak biz de gelecek nesillere, ne ala."

AA  Elif Özlem Çelikler