Davud yıldızı nedir? Davud yıldızındaki üçgenler ne anlama gelir?

Dâvûd yıldızı (Dâvûd’un zırhı / Davud'un Kalkanı / magen David / Davut Yıldızı, Seal of David, Star of David / David’s Shield / Dâvid Yıldızı /  Mührü Süleyman / Süleyman Mührü / Hâtem-i Süleyman); biri tabanları üzerinde diğeri tam ters duracak şekilde İç içe geçmiş iki eşkenar üçgenden oluşturulmuş altı köşeli yıldızdır.

Evrenin 6 temel yönünü ( Kuzey, Güney, Doğu, Batı, aşağı ve yukarı) gösterdiği kabul edilir.

Güç, kudret, denge ve bereket sembolü kabul edilir ve özellikle koruyucu ilahi güç sembolü olarak tılsım olarak kullanılır. Yukarı bakan ucuyla kozmik açılımı ve Tanrı’ya ulaşmayı, aşağı bakan üçgenin ucu ile içsel yolculuğu ve enkarne oluşu sembolize ettiğine inanılmaktadır.

Öte yandan Hıristiyan ve yahudi inançlarına göre Mühr-i Süleyman beş kolludur (pentagram) Dâvûd yıldızı yani “Magen David” ise altı kollu olarak birbirinden ayrılmaktadır. Fakat İslam inancında böyle bir ayrım yoktur ve Mührü Süleyman altı kolludur.

Ortaçağ’da kilise süslemelerinde rağbet edilen  motifin Yahudi geleneğinde bilinçli biçimde kullanımı başlangıçta Kabala ile sınırlıydı. Ortaçağ yıllarındal Yahudi sembolü olarak daha ziyade yedi kollu şamdan (menorah) motifi yaygındı.  Yıldız motifinin Süleyman’ın Mührü ile (Hatam Şlomo) ilişkilendirilmesi Kabala’ya dayanır. Talmud’da yer alan bir pasaj, iyi ve kötü ruhları kontrol etmesi için Kral Süleyman’a verilen sihirli yüzük üzerinde Tanrı’nın en kutsal ismi kabul edilen dört harfli YHVH isminin (Tetragrammaton) işlenmiş olduğundan bahsedilir. Süleyman’ın mührüne izâfeten oluşturulan, büyü veya tılsım özelliğine sahip Ortaçağ yahudi yüzüklerinde ise Tanrı’nın ismi yerine altı köşeli (heksagram), bazan da beş köşeli (pentagram) yıldız işlemesi kullanılmıştır.

Heksagram (hexagram) olarak da bilinen altı köşeli yıldız şekli, kadim çağlardan beri kullanılan evrensel bir semboldür. Sembolde kullanılan eşkenar iki üçgen zıtlıkların oluşturduğu birlik sembolü olarak görülmüştür. Mistik metinlerde bu üçgenler; aydınlık ve karanlık, madde ile mânâ, iyilik ile kötülük, güzellik ve çirkinlik, kadın ve erkek, dişi ve eril, yeryüzü ve gökyüzü gibi tezatlıkları sembolize etmiştir. Heksagram, 6 sayısının mistik ve metafizik alanda kutsal ve sırlar içeren bir sembol olarak yorumlanmasıyla da yakından ilglidir.

Antik çağda bazı pagan tanrılarının sembolü olarak görülmüştür.   Proto Türk- uygarlığında, beylerin Ongun'u ve güç göstergesi olarak kullanılmıştır. Altı köşeli yıldız örnekleri, Baalbek tapınağı ile, Bakkhus mabedinde de bulunur.

Oniki Hayvanlı Türk Takvimi’nde de bir burç sembolü olarak, Ön Türk boylarında Tamga halinde, Ural bölgesinde ve Kumanlarda Kün-Eki sembolü, yani Gök İkilisi biçiminde Yaradan ve yaratılmış ifadesine bürünür.

Hint kültüründe Güneşi sembolize eden Sri Yantra; yaratıcı Vişnu üçgeni ile, yıkıcı Şiva üçgeninin birliğini gösteren ve Kutsal Evliliği bir mandala halinde betimleyen semboldür.

Arkeolojik verilere göre Tunç Çağından sonra Ortadoğu'da hayli yaygındır.  Asur, Sumer, İbrânî, Helen, Roma, Bizans, Osmanlı,  medeniyetlerden günümüze ulaşan eşya ve eserler üzerinde sıkça kullanılan yıldız Orta Asya ve Uzak Doğu kültürülerinde de kullanılmıştır.

Altı köşeli yıldız motifinin Ortadoğu coğrafyasında Tunç devrinden itibaren sıkça kullanıldığı arkeolojik kalıntılardan anlaşılmaktadır.

Siyonistler bu sembolü İsrail Devleti'nin simgesi olarak kullandığı için son zamanlarda popüler kültürde sembol Yahudilik ile özdeşleşmiş ve Sion Yıldızı olarak anılmaya başlanmıştır.

Bakınız: Mührü Süleyman: Mihr-i Süleyman