Kırmızı Figür Tekniği nedir?

1. Kırmızı Figür Tekniği:  Yunan Uygarlığı.

2. Kırmızı figür tekniği: Yunanistan'da MÖ 6. yüzyıl sonlarıyla MÖ 4. yüzyıl sonları arasında yaygın olarak kullanılan çanak çömlek bezeme tekniği.

Bu dönemde yapılmış önemli vazoların çoğu ya bu teknikle ya da daha eski bir yöntem olan siyah figür tekniğiyle boyanmıştır.

Kırmızı figür tekniğinde figürlerin dış çizgileri siyahla çizilmiş, bu çizgilerin dışında kalan zemin de siyaha boyanmıştır; figürler ise vazonun kendi renginde, yani çamur kırmızısı bırakılmıştır. Ayrıntıların da boya ile çizilerek oluşturulması insan figürünün hareketinin ve daha önemlisi yüz ifadesinin verilebilmesinde büyük bir kolaylık sağlarken, gölgelendirme yapılmasına ve daha yetkin bir perspektif uygulanmasına da olanak vermiştir. Yunan çanak çömleklerindeki bezemelerin çoğu yalnızca dekoratif olmayıp, aynı zamanda belirli sahneleri canlandırdığı için bu tür teknik olanaklar büyük önem taşımaktaydı.

Kırmızı figür tekniği, birincisi MÖ 530-480 arasmda, İkincisi de MÖ 480- 323 arasında olmak üzere kabaca iki döneme ayrılır.

Antik dönem vazolarında yaşamdan sahnelerin yanı sıra kahramanlık öyküleri ve Dionysos şenlikleri de işlenmiş, ayrıntılar siyah ya da kahverengi izlenimi veren sulandırılmış boyayla eklenmiştir.

Kısaltım tekniğini ustaca uygulayan sanatçılar vazonun iki boyutlu yüzeyi üstünde derinlik izlenimi yaratabilmişlerdir. Figürler doğala olmaktan çok dekoratif niteliktedir, ikinci dönemden kalma vazolar daha süslüdür ve beyaz ya da sarımsı kahverengi, altın sarısı ve mavi renklerle yapılmış ayrıntıları vardır. Çoğunlukla sıradan konular duygusal biçimde işlenmiştir.

Doğalcılık ve perspektif arayışları içinde kabın biçiminin bozulduğu, kendine özgü estetik değerini yitirerek tıpkı bir duvar ya da tuval parçası gibi yalnızca resim için bir zemin oluşturur hale geldiği görülür.