Livius Titus Livius kimdir?

Livius, Titus: MÖ 59-MS 17. Sallustius ve P. Cornelius Tacitus ile birlikte antik Roma’nın en önemli üç tarihçisinden biri.

Kuzey İtalya’nın en müreffeh kenti olan Patavium’da doğdu, aynı kentte öl­dü.

Roma’da imparator Augustus ile iyi ilişki içindeydi. Onun ideallerini paylaşmasına rağmen hiçbir zaman resmi ideoloji tarihçisi olmadı.

Gelecek­teki imparator Claudius’u tarih alanında çalışması için teşvik etti. Önemli eserinin adı Ab urbe corıdita libri (Şehrin Kuruluşundan İtibaren)'dir ve Ro­ma kentinin kuruluşundan başlayarak MÖ 9’a kadar olan tarihini anlatır.

Kırk yılda yazdığı 142 kitaplık bu eser döneminin klasikleri arasına girmiş ve 18. yüzyıla değin tarih yapıtlarının üslup ve felsefesini derinden etkile­miştir.

Amacı Roma’nın önce İtalya’ya, sonra da Akdeniz dünyasına nasıl ha­kim Olduğunu, Hannibal’i nasıl yenebildiğini, tüm bu başarılarda hangi er­demlerin payı olduğunu göstermektir.

Kendi kelimeleri ile söylemek gere­kirse ”Dünyanın en ileri gelen ulusunun yaptıklarını kaydetmek,.... MÖ 1. yüzyılda felaketlere yol açan ahlak çöküntüsünü anlatmak.”

Ancak diğer yandan Roma erdemlerini yüceltir ve bu yüzden eseri İmparatorluk Dönemi boyunca Roma tarihinin kutsal kitabı sayılmıştır.

Vatansever biri olmasına rağmen Roma birlikleri için “bizim askerlerimiz”, ya da karşı tarafın ağzın­dan anlatım yaparken Romalılar için “düşman birlikleri” deyişlerini kullanmaz.

Politikayla hiç ilgisi olmayan tek Romalı tarihçiydi. Hiç devlet görevi almadığı için senato tutanakları, antlaşma metinleri ve yasalar gibi resmi bel­gelere ulaşamadı.

Augustus döneminde gözlenen canlı kültür hayatına fazla katılmadı, Roma’nın edebiyat çevreleri ile ilişki kurmadı. En önemli özelliği tarihi siyasal ve sosyal değil, kişisel ve ahlaki terimlerle ele alması, tarihi olaylarda kişilerin önemini vurgulamasıdır.

Kendinden sonraki yazarlar onun teknik eksikliklerini, eski uygarlıklarla yeterince ilgilenmemiş olması­nı eleştirmişlerdir.

En önemli başarısı, tarihin akışını kişilikler aracılığıyla açıklama çabasıdır.

Yararlandığı kaynaklarını bildirmesi açısından diğer ta­rihçilerden önde gider.

Doğruluğuna güvenmediği kaynakları eserine koy­maz. Bu tavrı nedeniyle Dante ona 'yanlış yapmayan Livius’ der.

Cicero’nun tarihin bir hatip tarafından yazılması yönün­deki dileğini Titus Livius’un sağladığı yorumu yapılmıştır.