Mısır mumyaların Almanya’da yapılan gen analizlerinde Akdeniz coğrafyası insanlarının genleri daha baskın çıktı.

Tübingen Üniversitesi ve Jena’daki Max Planck İnsan Tarihi Bilimi Enstitüsü’nde gerçekleşen araştırmada Mısır Mumyanlarının genlerine dair gen veritabanı oluşturuldu. Nature Communications dergisinde yer alan araştırma sonucunda modern Mısırlıların, atalarından daha fazla Sahra altı Afrikalı geni taşıdığına ulaşıldı.

Mumyalara yapılan DNA analizleri, Antik Mısır halkının genetik olarak Sahra altı Afrikalılara oranla, günümüz Türkiye’sinde ve Irak’ında yaşamış insanlarla daha çok benzediğini ortaya koydu.

Yapılan çalışma düşünülenin aksine antik Mısır nüfusunun yoğunlukla Afrikalı bireylerden oluşmadığını gösterdi. Soy olarak modern Mısırlılar Sahra altı Afrikalılar ile soydaş olsa da, Antik Mısır için bu durum biraz daha kompleks bir konu.

Mısır’da bulunan mumyalara yapılan genetik testler, mumyaların Sahra Altı Afrika bölgesiyle genetik paylaşımlarının çok az olduğunu ortaya koydu. Araştırmanın sonuçlarına göre Antik Mısırlılar, Anadolu ve Avrupa’dan gelen Neolitik nüfuslarla ve Levant bölgesindeki nüfuslarla en yakından ilişkiliydi.

Genelikle Antik Mısır mumyalarından DNA sonuçları elde etmek pek mümkün olmuyor. Araştırmacılar bu duruma neden olarak metodolojik problemleri ve genetik kirlenmeleri gösteriyor. Bilim insanlarının bu düşüncesi yumuşak dokular için doğru çıksa da, mumyaların dişleri ve kemiklerinde çok sayıda genetik materyale rastlandı.

Uluslararası bir bilim ekibi, Antik Mısır mumyalarının MÖ 1400 ila 400 yılları arasına tarihlenen bir kısmından DNA’ları kurtarmayı başardı. Bu süreçte Mısır, Roma İmparatorluğu’na yenilmiş ve Roma’nın kontrolü altına girmişti.

Araştırmacılar bu çalışmaları Nil Nehri kıyısında bulunan Antik Abusir el-Malek arkeolojik alanında ortaya çıkarılan 151 adet mumyalanmış bireyi örnek alarak yaptılar. Mısır’ın başkenti Kahire’nin 115 kilometre güneyindeki Abusir el-Malek bölgesinde bulunan 90 mumya üzerinde yapılan bugüne kadarki en büyük mumya genetiği araştırması gerçekleştirildi.

Araştırmacılar bu 151 bireyin 90’ından mitokondriyal genomları, 3 bireyden ise veri kümeleri elde etmeyi başardı.

Tübingen Üniversitesi’nden araştırmacı Alexander Peltzer Abusir bireyleri üzerine yaptıkları incelemelerde, özellikle yerleşim sakinlerinin genetik yapısındaki değişiklikler ve süreklilikler üzerine yoğunlaştıklarını belirtti.

Araştırmanın sonuçlarına göre, Antik Mısırlıların en fazla genetik paylaşımda bulunduğu topluluklar günümüz Türkiye’sinde ve Irak’ında yaşamış olan eski çağ insanları. Bu iki ülkeyi İsrail, Ürdün, Suriye ve Lübnan’da yaşamış topluluklar izliyor.