Çeşitli renklerdeki taş, metal, cam, çini ya da deniz kabuğundan küçük parçaların bir zemin üstünde yan yana getirilmesiyle yapılan yüzey bezemesi.

Kayseri'nin İncesi ilçesi Örenşehir Mahallesi'nde bulunan mozaik

Mozaik: Türlü renklerde, küçük küp biçiminde mermer, taş veya pişmiş toprak parçalarının yan yana getirilmesiyle yapılan resim ve bezeme işi

Mozaik: Türlü renklerle küçük taş, cam veya çömlek parçalarının yan yana getirlmesi ve özel bir harç ile yapıştırılması ile yapılan duvar, döşeme ve tavan kaplaması biçimindeki resim ve bezeme. 

Av sahneleri ya da mitolojik betimlemelerle geometrik bezemeler mozaiğin konularını oluşturur. 

İlk mozaik örneklerine Mezopotamya - Uruk'da İ.Ö. 2600 yıllarına ait bazı kalntılarda rastlanmıştır. 

Mezopotamya'daki mozaik tekniği, taban kısmı sivri ve renkli konik taşların duvara çıkalması ile oluşmaktadır. 

Antik Roma'da ise, mozaiğio luşturan genellikle küp şeklindeki küçük mermer, cam ve saramik parçacıkların her birine tressera(abaculus) denmektedir. 

Mozaik, antik Roma ve Bizans (Byzans) dönemlerinde en üst seviyeye ulaşmıştır. 

Örneğin Bizans döneminde yapılan mozik panolardaki kolye, yüzük ve taç gibi takı betimlemelerinde inci, zümrüt, yakut gibi değerli taşlar kullanılmıştır. 

Abaculus: Roma uygarlığında yer mozaiklerini oluşturan küçük küp biçimli öğelere verilen ad. 

Tessera da denir. 

Değişik renklerde cam, mermer veya taşlardan kesilmiş öğeler. 

2. Mozaik: Yunancada abakiskoi, Latincede abaculi, tesserae ya da tessellac adlarıyla bilinir.

Çeşitli renklerdeki taş, metal, cam, çini ya da deniz kabuğundan küçük parçaların bir zemin üstünde yan yana getirilmesiyle yapılan yüzey bezemesi.

Bilinen en erken tarihli mozaik MÖ 8. yüzyıldan kalmadır ve çakıl taşlarından yapılmıştır.

Yunanistanda MÖ 5. yüzyılda daha da yetkinleştirilen bu teknikle, siyah, beyaz ve grinin tonlarındaki çakıl taşlarıyla zemin ve yol döşemeleri kaplanıyordu.

Görünüşte sınırlı olmakla birlikte Yunan sanatçılar 1-2 cm çapındaki çakıl taşlarını kullanarak ve ele aldıklan yüzeyin çevresini küçük siyah taşlarla çevreleyerek ince ince işlenmiş karmaşık desenler yarattılar.

MÖ 4. yüzyılda ise, daha değişik etkiler sağlamak için kırmızı ve yeşile boyanmış çakıltaşlannı da kullanmaya başladılar. Mozaikte cam Helenistik Dönemde kullanılmaya başladı.