Roma tanrıları kimlerdir?

Roma Tanrıları 

Concardia: Romalıların barış, anlaşma tanrıçası. Senato toplantıları onun esas tapınağında yapılırdı; bu tapınak Roma kalesi Capitolium'a çıkan yol üzerindeki Forum (meydan) 'un kenarında idi.

Libitina: Romalılarda ölü gömme tanrıçası. Ölü gömme işlerine hemen sadece azadlılar veya köleler bakarlar, bunların çalışma yerleri, Libitina'nın tapınakları sayılırdı.

Mars: Romalıların savaş tanrısı; Matius (Mart) ayı, Mars'tan geliyor. Daha ilk zamanlarında Roma'da İupiter ile birlikte, savaş tanrıları Mars ve Quirinus'a da taparlardı. Tiber ile Pincius ırmakları, Quirinal ile Capitolium arasındaki düzlükte, Campus Martinus (Mars meydanı) 'da halk, ordunun dernek günleri Mars sunağı etrafında toplanırdı. Bu düzlükte beş yılda bir Suovetaurilia kurban törenleri yapılır; bir domuz, bir koyun, bir boğa kesilir; halk günahlarından temizlenirdi. Mars'ın kutsal kargıları, kalkanları Regia'da dururdu (Ancilia). Mars'ın en eski tapınağı, şehrin hemen dışında Via Appia'da idi. Mars'ın orada bir adı da Gradivus idi. İmparator Augustus, MÖ 2. yüzyılda 1 Ağustos'ta, Caesar kaatillerinin cezalandırılmış olmasına duyduğu şükranla, Mars Ultor (intikam alan Mars) için, Forum'da muazzam bir tapınak yaptırdı. Bu tapınakta Mars ile birlikte, İulius imparator soyunun ilk anası Venusa da tapılırdı. Kurt ve ağaçkakan, Mars için kutsaldılar. Mars, Yunanlıların Ares'i ile bir tutuldu; sanatkârlar onu, Yunan tanrısı nasılsa, öyle tasvir ettiler.

Bellona: Romalıların savaş tanrıçası. Senato, zafer istiyen komutanlarla yabancı elçiler arasındaki görüşmelerini, Bellona'nın şehir dışındaki tapınağında yapar, elçilerin şehire girmelerine müsaade edilmezdi. Bellona'nın yerini Yunanlılarda tanrıça Enyo tutar.

Mercurius: Romalılar, Yunan tanrısı Hermes'i Etrüsk'lerden aldılar, ona Mercurius adını taktılar. Ticaret yapmak anlamına gelen mercari kelimesiyle Mercurius arasındaki ses benzerliği dikkate değer. Her iki kelime arasında, tanrının niteliğine uyan bir anlam benzerliği de var: Mercurius, gelir, kazanç tanrısı idi. Mercurius, sonraları Gallia'lılar ile Cermen'ler arasında özel bir önem kazandı.

Quirinus:  Eski Romalıların savaş tanrısı. Capitolium'a İupiter, İuno, Minerva üçlüsü alınıncaya kadar (MÖ 6. yüzyıl sonları) Romalılar İupiter, Mars, Quirinus üçlüsüne taparlardı: Ortak gök tanrısı Jüpiter'in yanına, Palatinus tepesindeki en eski göçmenlerin savaş tanrısı olarak Mars'ı, Quirinal tepesindeki Sabin'lerin savaş tanrısı olarak da Quirinus'u katmışlardı. Quirinus'un yanan tapınağını Augustus yeniden yaptırdı.

Veiovis / Vediovis: Eski Romalıların yeraltı tanrısı. Capitolium'daki tapınağında selvi ağacından yapılmış bir heykeli vardı. Bu heykel, elinde öldürücü oklar, yanında bir keçi ile, bir Apollon heykeli gibi yapılmıştı (Apollon, eski Roma'da salgın hastalıklar ve ölüm yollıyan korkulu bir tanrı idi, güzel sanatların mutlu tanrısı değildi). 21 Mayıs, Veiovis için kutsal bir gündü.

Venüs: Aşk cazibesi tanrıçası. En eski Roma'da henüz bir kültü yoktu. Eski Roma köylüleri ona, bahçe ekimi koruyucusu olarak taparlardı. Sonradan Yunanlıların Aphroditesi ile aynı tanrıça oldu. Sicilyalı tanrıça Aphrodite, MÖ 215 de Eryks dağından Roma'ya girdi (Venüs Erucina). Sulla, baht tanrıçasıyla birleşen Venus Feliks'i kendi koruyucusu bildi, bu yüzden Venus Feliks, Pompei'de şehir tanrıçası oldu. İulius soyunu Venüs'ün oğlu Aeneas'tan getiren Ceasar, Forum'unda MÖ 46 da Venüs Genetriks için bir tapınak yaptırdı. Augustus, İulius soyunun ilk anasının kültünü yaymak maksadıyla Venüs ile Mars Ultor için yeni bir tapınak kurdu.

Vuscanus / Volcanus:  Yunanlıların ateş tanrısı Hephaistos'un latince adı. Vulcanus'u İtalya'ya Etrüsk'ler getirdiler. Romalılar onlardan aldılar. Vulcanus'un Roma Forum'u kenarında çok eski bir sunağı vardı. MÖ 214 de Vulcanus'a Campus Martius'da (Mars meydanı) bir tapınak yapıldı. Vulcanalia bayramı 23 Ağustos'a raslıyordu.